2

Lernu Loĵbanon

Leciono 2. Pliaj bazaj aferoj

Tipoj de vortoj

Ĉiuj Loĵbanaj vortoj estas dividitaj en tri grupojn:

  • Rilataj vortoj (nomataj selbrivla en Loĵbano)
    • Ekzemploj: gleki, klama.
    • Tiaj vortoj enhavas almenaŭ grupon de konsonantoj (du aŭ pli da konsonantoj unu post la alia) en la unuaj 5 sonoj + ili finiĝas per vokalo.
  • Partikloj (nomataj cmavo en Loĵbano)
    • Ekzemploj: le, nu, mi, fa'a.
    • Ili komenciĝas per konsonanto (unu el b d g v z j p t k f s c x l m n r i u), sekvata de vokalo (unu el a e i o u y au ai ei oi). Facultative, post tio, povas sekvi unu aŭ pli da serioj de apostrofo (') kaj sekva vokalo. Ekzemple, xa'a'a'a'a'a'a kaj ba'au'oi'a'e'o estas eblaj partikloj (ĉeestas eĉ se ne estas asignita signifo al ili).
    • Estas tre ofte skribi plurajn partiklojn sinsekve sen spacoj inter ili. Tio estas permesita de la Lojba gramatiko. Do, ne surpriziĝu vidi lenu anstataŭ le nu, naku anstataŭ na ku, jonai anstataŭ jo nai, kaj tiel plu. Tio ne ŝanĝas la signifon. Tamen, tiu regulo ne validas por rilataj vortoj; rilataj vortoj devas esti apartigitaj per spacoj.
  • Nomo-vortoj (nomataj cmevla en Loĵbano)
    • Ekzemploj: .alis., .doris, .lojban.
    • Kutime uzataj por nomoj.
    • Ili facile distingiĝas de la aliaj tipoj de vortoj ĉar ili finiĝas per konsonanto. Aldone, ili estas ĉirkaŭitaj de du punktoj je la komenco kaj je la fino. En la parola lingvo, punktoj povas esti preterlasitaj dum skribado, sed dum parolado, paŭzoj korespondantaj al tiuj punktoj ankoraŭ estas devigaj.

Ordo de argumentoj

Antaŭe ni provizis difinojn de rilataj vortoj kiel:

mlatu
… estas kato, esti kato
citka
… manĝas …
prami
… amas …
klama
… venas al …

Vortaroj povas prezenti difinojn de rilataj vortoj per simboloj kiel , ktp.:

prami
amas
karce
estas aŭto …
citka
manĝas
klama
venas al

Tiu , , kaj tiel plu estas la eksplicita notado por la fendoj (aliaj nomoj estas: lokoj, roloj de rilato, terbricmi en Loĵbano), kiuj estas plenigitaj per argumentoj-terminoj (sumti) en la frazo.

Nombroj reprezentas la ordon en kiu tiuj lokoj devas esti plenigitaj per argumentoj.

Ekzemple:

mi prami do I love you.

Ĉi tiu frazo ankaŭ subkomprenas ke

  • signifas la amanto, kaj
  • signifas la amata.

Aliafaze, ĉiu rilato havas unu aŭ pli da lokoj, kaj tiuj lokoj estas specifitaj kaj etikeditaj kiel , , kaj tiel plu. Ni metas argumentojn kiel mi, do, le tavla ktp. en ordo, tiel plenigante tiujn lokojn kaj donante konkretan signifon al la rilato, tiel formante frazon.

listo de argumentoj-terminoj (sumti)
rilato
argumento-termino mi
argumento-termino do
slot x₁
prami
slot x₂

La avantaĝo de tia stilo de difinoj estas ke ĉiuj partoprenantoj de rilato estas en unu difino.

Ni ankaŭ povas preterlasi argumentojn, farante la frazon pli neklara:

carvi Pluvas. pluvas, pluvi

(kvankam la tempo ĉi tie estas determinata de kunteksto, ĝi ankaŭ povas signifi Ofte pluvas, Estis pluvante, ktp.)

prami do Iu amas vin. amas vin

Ĉiuj preterlasitaj lokoj en rilato simple signifas zo'e = io/iu, do ĝi signifas la samon kiel

zo'e prami do Iu amas vin.

Kaj

prami

estas la sama kiel

zo'e prami zo'e Iu amas iun.

Modalaj terminoj kiel ca, fa'a ktp. aldonas novajn lokojn al rilatoj, sed ili ne plenigas lokojn de rilatoj. En

mi klama fa'a do Mi venas al vi.

la dua loko de klama ankoraŭ estas preterlasita. Ekzemple:

mi klama fa'a le cmana le zdani Mi venas (en la direkto de la monto) al la hejmo.

le cmana
la monto

cmana
… estas monto

Ĉi tie, la dua loko de klama estas do. La frazo signifas ke la monto estas nur direkto, dum la fina punkto estas vi.

Ĉi tie, la termino fa'a la cmana (en la direkto de la monto) ne anstataŭigas la duan lokon de la rilato klama. La dua loko de klama estas le zdani ĉi tie.

La frazo signifas ke mia hejmo simple situas en la direkto de la monto, sed ne necesas ke mi volas atingi tiun monton. La fina celo de mia venado ne necesas ke estu la monto sed la hejmo.

Tiel same, en

mi citka ba le nu mi cadzu Mi manĝas post kiam mi promenas.

la dua loko de citka ankoraŭ estas preterlasita. Nova vorto ba kun sia argumento le nu mi cadzu aldonas signifon al la frazo.

La ordo de argumentoj de kunmeta rilato estas la sama kiel tiu de la lasta komponento en ĝi:

tu sutra bajra pendo mi Tio estas mia rapide kurema amiko. Tio estas rapide kurema amiko de mi.

tu pendo mi Tio estas mia amiko. Tio estas amiko de mi.

pendo
... estas amiko de ... (iu)

Do la ordo de argumentoj estas la sama kiel tiu de pendo sole.

Pluraj ol du lokoj

Eblas havi pli ol du lokoj. Ekzemple:

mi pinxe le djacu le kabri Mi trinkas la akvon el la taso.

pinxe
trinkas el

le kabri la taso

En tiu ĉi kazo, estas tri lokoj, kaj se vi volas ekskludi la duan lokon en la mezo, vi devas uzi zo'e:

mi pinxe zo'e le kabri Mi trinkas [ion] el la taso.

Se ni preterlasas zo'e, ni ricevas senchavajon:

mi pinxe le kabri Mi trinkas la tason.

Alia ekzemplo:

mi plicru do le plise Mi donas al vi la pomojn.

plicru
donas, donacas al iun objekton ; permesas al iu uzi

Rilatoj ene de rilatoj

En

le nicte cu nu mi viska le lunra La nokto estas kiam mi vidas la Lunon.

ni havas

  • le nicte kiel de la rilato,
  • nu mi viska le lunra kiel la ĉefrilato.

Tamen, ene de nu mi viska le lunra, ni havas alian frazon kun

  • mi - de la interna rilato,
  • viska - la interna rilato,
  • le lunra - de la interna rilato.

Do, malgraŭ havante internan strukturon, nu mi viska le lunra ankoraŭ estas rilato kun sia unua termo plenigita per le nicte en tiu ĉi kazo.

Tiel same, en

mi citka ba le nu mi dansu Mi manĝas post kiam mi dancas.

ni havas

  • mi kiel de la rilato,
  • citka kiel la ĉefa rilata konstruo,
  • ba le nu mi dansu kiel modala termo de la ĉefa rilato de la frazo.

Ene de ĉi tiu termino, ni havas:

  • mi kiel de la rilato ene de la termino
  • dansu kiel la ĉefa rilatkonstruaĵo ene de la termino.

Tia "rekursiva" mekanismo de envolvi rilatojn en rilatojn permesas precize esprimi kompleksajn ideojn.

Kial rilataj vortoj estas difinitaj kiel ili estas?

La esperanto uzas limigitan aron de prepozicioj, kiuj estas reuzataj tra diversaj verboj kaj, tiel, ne havas fiksan signifon. Ekzemple, konsideru la esperantan prepozicion al:

Mi parolas al vi.

Mi venas al vi.

Al mi ĝi aspektas bela.

En ĉiu el tiuj ekzemploj, al havas novan rolon kiu estas, en la plej bona kazo, malproksime simila al roloj en aliaj frazoj.

Gravas noti, ke aliaj lingvoj uzas malsamajn manierojn marki rolojn de verboj, kiuj, en multaj kazoj, estas tre malsamaj ol tiuj uzataj en la esperanto.

Loĵbano, ekzemple, markas kernrolojn (fendoj) de rilatoj plene difinante tiajn rilatojn kun la roloj metitaj en sinsekvo (aŭ markitaj per fa, fe, ktp):

klama
venas al
tavla
parolas al
melbi
estas bela, bela al ...

Tiaj kernaj roloj estas esencaj en difinado de rilatoj.

Tamen, povas ekzisti laŭvolaj roloj kiuj igas rilatojn pli precizaj:

Mi parolas al vi dum mi manĝas.

Estas malfacile al mi ĉar ĉi tiu afero estas peza.

En Loĵbano, simila nocio de tiaj laŭvolaj roloj estas esprimita per apartaj rilatoj aŭ, por plej oftaj kazoj, per modalaj terminoj:

mi tavla do ze'a le nu mi citka Mi parolas al vi dum mi manĝas.

nandu mi ri'a le nu ti tilju Estas malfacile al mi ĉar ĉi tiu afero estas peza.

nandu
malfacilas
tilju
estas peza

Prepozicioj en la esperanto estas similaj al modalaj partikloj en Loĵbano, kvankam kutima esperanta prepozicio povas havi multajn signifojn dum en Loĵbano, ĉiu modala partiklo havas nur unu (eĉ se neklara) signifon.

Ĝeneralaj reguloj en la ordo de argumentoj

La ordo de lokoj en rilatoj eble estas foje malfacile memorebla, sed ni ne zorgu — vi ne bezonas memori ĉiujn lokojn de ĉiuj rilataj vortoj. (Ĉu vi memoras la signifon de centoj da miloj da vortoj en la esperanto?)

Vi povas studi lokojn kiam vi trovas ilin utilaj aŭ kiam homoj uzas ilin en dialogo kun vi.

La plej multaj rilataj vortoj havas du-tri lokojn.

Kutime, vi povas diveni la ordon uzante kuntekston kaj kelkajn regulojn:

  1. La unua loko ofte estas la persono aŭ aĵo kiu faras ion aŭ estas io:

    klama = iras …

  2. La objekto de iu ago kutime estas tuj post la unua loko:

    punji = metas sur ,

  3. Kaj la sekvanta loko kutime estos plenigita per la ricevanto:

    punji = metas sur ,

  4. Destinaciaj (al) lokoj preskaŭ ĉiam venas antaŭ origina (de) lokoj:

    klama = iras al de

    le prenu cu klama fi le zarci
    La persono eliras el la butiko.

  5. Malpli uzataj lokoj venas ĉe la fino. Ili kutime estas aferoj kiel laŭ normo, per rimedofarita de.

La ĝenerala ideo estas ke unue venas la lokoj kiuj plej verŝajne estos uzataj.

Ne necesas plenigi ĉiujn lokojn ĉiam. Neplenigitaj lokoj simple havas valorojn nesignifaj aŭ evidente al la parolanto (ili prenas la valoron de zo'e = io).

Infinitivoj

Infinitivoj estas verboj kiuj ofte estas antaŭmetitaj per to en la esperanto. Ekzemploj inkluzivas Mi ŝatas kuri, kun kuri estante la infinitivo.

le verba cu troci le ka cadzu La infano provas piediri.

le verba
la infano, la infanoj
troci
provas fari aŭ esti (ka)
cadzu
piediras

le verba cu troci le ka cadzu
La infano provas piediri.

La partikulo ka funkcias kiel nu. Ĝi ĉirkaŭas frazon.

La ĉefa diferenco estas ke iu loketo en la ĉirkaŭita frazo devas esti ligita per iu argumento ekster la frazo.

En ĉi tiu kazo la unua argumento le verba de la rilato troci faras ligon al la unua neplenigita loketo de la interna frazo cadzu (kiu estas en ka).

Aliaj vortoj, la infano provas atingi staton kie le verba cu cadzu (la argumento le verba plenigus la unuan neplenigitan loketon de la rilato cadzu).

Kelkaj rilatoj postulas nur infinitivojn en kelkaj el iliaj lokoj. Difinoj de tiaj vortoj markas tiajn lokojn kiel propertyka. Ekzemple:

cinmo
sentas (ka)

Tio signifas ke la infinitivo en la dua loko () estas aplikiĝanta al iu alia loko (plej verŝajne, la unua loko, ). Kazoj kie la infinitivo estas aplikiĝanta al lokoj aliaj ol estas maloftaj kaj estas klarigitaj por korespondaj rilatoj aŭ en la kazo de rilataj vortoj inventitaj neoficiale, povas esti deduktitaj el komuna prudento.

Alia ekzemplo:

ra sidju le pendo le ka bevri le dakli
Li/ŝi helpas la amikon porti la sakojn.

ra sidju le pendo le ka bevri le dakli Li/ŝi helpas la amikon porti la sakojn.

sidju
helpas fari (ka)

La rilata vorto sidju postulas ke ĝia tria loko estu plenigita per infinitivo.

bevri
portas
le dakli
la sako, la sakoj

Notu ke nur la unua neplenigita loko de la enkorpigita rilato prenas la signifon de la ekstera loko:

mi troci le ka do prami Mi provas esti amata de vi.

tcidu
legas el

Ĉi tie, la unua neplenigita loko estas la dua loko de prami, do ĝi prenas la valoron mi (I).

Ankaŭ estas eble per la uzado de la pronomo ce'u eksplicite marki lokon kiu devas esti aplikiĝanta al iu ekstera argumento:

mi troci le ka do prami ce'u Mi provas esti amata de vi.

Alia ekzemplo:

mi cinmo le ka xebni ce'u mi cinmo le ka se xebni Mi sentas, ke iu min malamas. Mi sentas, ke mi estas malamata.

Tipoj de lokoj

La vortaro ofte mencias aliajn tipojn de lokoj, ekzemple:

djica
deziras (evento)

Tiu evento signifas ke vi devas plenigi la lokon per argumento kiu reprezentas eventon. Ekzemple:

le nicte
nokto
le nu mi dansu
mi dancante

Do ni ricevas

mi djica le nicte Mi deziras la noktan eventon.

do djica le nu mi dansu Vi deziras, ke mi dancu.

En Loĵbano, ne estas permesite diri, ekzemple:

mi deziras la pomon.

ĉar vi deziras fari ion kun la pomo aŭ vi deziras ke okazu io kun la pomo, kiel ekzemple:

mi deziras manĝi la pomon. Mi deziras, ke mi manĝu la pomon.

Notu ke enpakigi rilaton atendante eventon en nu ŝanĝas la signifon:

la krimo estas ebla.

zekri
estas krima evento, (evento) krimo
cumki
(evento) estas ebla

Komparu:

la fakto ke estas krimo estas ebla. Estas ebla, ke io estas krimo.

Levado

mi sugestas iri al la drinkloko.

sugestas
sugestas agon (eco) al

mi sugestas pri la drinkloko.

pri la drinkloko
io pri la drinkloko

mi deziras manĝi pomon.

mi deziras la dolĉaĵon.

pri la dolĉaĵon
io pri la dolĉaĵo

le prenu cu djica tu'a le titla
La persono deziras la dolĉaĵon.

Loko-strukturo povas tro multe ŝarĝi la specifon de agoj aŭ eventoj. Foje ni deziras specifi nur ian objekton en tiuj eventoj aŭ lokoj kaj preterlasi priskribi la agon aŭ la eventon tute.

En la supraj ekzemploj mi sugestas la drinklokon. plej verŝajne implikas iri al la drinkloko kaj mi deziras la pomon. implikas manĝi ĝin.

Tamen, la loĵbana rilata vorto sugestas postulas eco en sia loko. Simile, deziras postulas eventon en sia loko.

La mallonga tiel nomata kvalifikanto-vorto pri antaŭ termino implikas abstraktigon (eco, evento, aŭ propono) sed elektas nur tiun terminon el tiu abstrakto preterlasante la ceteron. Ĝi povas esti vage tradukita kiel io pri:

mi sugestas pri la drinkloko. Mi sugestas ion pri la drinkloko (eble viziti ĝin, renkonti apud ĝi ktp.).

mi djica tu'a le pomo Mi deziras ion rilatan al la pomo (eble manĝi, ĉewi, leki, ĵeti ĝin al amiko, ktp.)

tu'a le ĉokolado plaĉas al mi La ĉokolado plaĉas al mi (verŝajne pro ĝia gusto). Iu ajn pri la ĉokolado plaĉas al mi

cakla
estas iom da ĉokolado

Kiam oni preterlasas abstraktaĵojn, nur la kunteksto informas pri tio, kio estis preterlasita.

Ankaŭ estas ebla modifi la ĉefan rilatan konstruaĵon:

le ĉokolado cu jai plaĉas al mi tu'a le ĉokolado cu plaĉas al mi La ĉokolado plaĉas al mi.

Tio ebligas la kreadon de neklaraj argumentoj-terminoj kun jai:

le jai plaĉa cu estas ĉi tie La plaĉaĵo estas ĉi tie.

Ĉar le plaĉa (la plaĉa evento) estas abstrakta, estas neebla specifi ĝian lokon. Tamen, partoprenanto en la abstraktaĵo povas esti fizike lokigita ie.

Lokoj en argumentoj

Kiel ni diras Vi estas mia amiko?

vi estas mia amiko Vi estas mia amiko. Vi estas amiko de mi.

le pendo
la amiko / la amikoj

Kaj nun, kiel ni diras Mia amiko estas inteligenta.?

le amiko de mi estas inteligenta Mia amiko estas inteligenta.

Do kiam ni konvertas rilaton en argumenton (amikoesti amiko en le amikola amiko), ni ankoraŭ povas konservi aliajn lokojn de tiu rilato per metado de de post ĝi.

Per defaŭlto, ĝi aligas la duan lokon (). Ni povas aligi pli da lokoj per apartigado de ili per dei:

mi donas al vi la pomon Mi donas al vi la pomojn.

le prenu cu plicru le pendo le plise
La homo donas al la amiko la pomon.

la donanto de la pomo al mi La donanto de la pomo al mi

la donanto de la pomo al mi estas mia amiko La donanto de la pomo al mi estas mia amiko. La persono kiu donas al mi la pomon estas amiko de mi.

Alia ekzemplo:

mi klama le pendo be do Mi venas al amiko de vi.

klama
venas al de

Ni ne povas preterlasi be ĉar le pendo do estas du sendependaj lokoj:

mi klama le pendo do Mi venas al amiko de vi.

Ĉi tie, do prenis la trian lokon de klama ĉar ĝi ne ligiĝas al pendo per be.

Ankaŭ ni ne povas uzi nu ĉar le nu pendo do estas la evento de iu esti via amiko.

Do le pendo be do estas la ĝusta solvo.

Alia ekzemplo:

la .lojban. cu bangu mi Loĵbano estas mia lingvo. Loĵbano estas lingvo de mi.

Tamen,

mi nelci le bangu be mi Mi ŝatas mian lingvon.

Uzi be por rilatoj kiuj ne estas konvertitaj en argumentoj ne havas efikon:

mi nelci be do estas la sama kiel mi nelci do

Relativaj frazoj

le prenu poi pendo mi cu tavla mi La persono kiu estas mia amiko parolas al mi.

le prenu noi pendo mi cu tavla mi La persono, kiu hazarde estas mia amiko, parolas al mi.

blabi
… estas blanka

En la unua frazo, la vorto kiu estas esenca por identigi la personon en demando. Ĝi klarigas pri kiu el la homoj en la kunteksto ni parolas. Ni elektas nur tiujn kiuj estas miaj amikoj el eble multaj homoj ĉirkaŭe. Eble estas nur unu persono ĉirkaŭe kiu estas mia amiko.

Pri kiu hazarde estas mia amiko en la dua frazo, ĝi nur provizas aldonan informon pri la persono. Ĝi ne helpas nin identigi la personon. Ekzemple, tio povas okazi kiam ĉiuj homoj ĉirkaŭe estas miaj amikoj.

poi pendo mi estas relativaj frazoj, rilatoj aldonitaj dekstre de la argumento le prenu. Ĝi finiĝas ĝuste antaŭ la sekvanta vorto cu:

le prenu (poi pendo mi) cu tavla mi La persono kiu estas mia amiko parolas al mi.

En Loĵbano, ni uzas poi por relativaj frazoj kiuj identigas entojn (objektojn, homojn aŭ eventojn) kaj noi por hazarde informo.

la .bob. ba co'a speni le ninmu poi pu xabju le nurma Bob edziĝos kun virino kiu loĝis en la kamparo.

xabju
... loĝas en ..., ... loĝas en ... (loko, objekto)
le nurma
la kampara regiono

Ĉi tiu frazo ne ekskludas ankaŭ Bob edziĝi kun iu alia! Forigi la relativan subfrazon kun poi ŝanĝas la signifon:

la .bob. ba co'a speni le ninmu Bob edziĝos al knabino.

Alia ekzemplo:

le prenu poi gleki cu ze'u renvi Homoj (kiujaj?) kiuj estas feliĉaj vivas longe.

ze'u
modala termino: longe
renvi
supervivi

Forigi la relativan subfrazon kun poi ŝanĝas la signifon:

le prenu ze'u renvi La homoj vivas longe.

Aliflanke, relativaj propozicioj kun noi enhavas nur pliajn informojn pri la argumento, al kiu ili estas alkroĉitaj. Tiu argumento estas sufiĉe difinita per si mem, por ke forigo de relativa subfrazo kun noi ne ŝanĝu ĝian signifon:

mi ŝatas la .doris. noi mi kutime vidas en la parko Mi ŝatas Doris, kiun mi kutime vidas en la parko. Mi ŝatas Doris. Kion alian mi povas diri pri ŝi? Mi kutime vidas ŝin en la parko.

zgana
observi (uzante ajnan senton)

le prenu noi mi ta'e zgana bu'u le panka
La persono kiun mi kutime vidas en la parko.

Forigi la relativan subfrazon kun noi konservas la signifon: Mi ŝatas Doris.

En parolata esperanto, la distingo estas ofte atingita uzante intonacion aŭ per divenado. Ankaŭ relativaj propozicioj kun noi estas tradukitaj kiel kiukiu.

Ni havu alian ekzemplon.

mi venas al la arbo Mi venas al la arbo.

la arbo estas granda La arbo estas granda.

le pa tricu
la arbo (unu arbo)
barda
estas granda

Kaj nun ni kunigu tiujn du frazojn:

le tricu noi mi klama ke'a cu barda La arbo, al kiu mi venas, estas granda.

Notu la vorton ke'a. Ni movas la duan frazon pri la sama arbo en relativan subfrazon kaj anstataŭigas la argumenton le tricu per ke'a en la relativa subfrazo. Do la pronomo ke'a estas kiel kiu kaj kio en la esperanto. Ĝi montras reen al la argumento al kiu la relativa subfrazo estas alfiksita.

ti noi le nu ke'a cisma cu pluka mi cu zutse Tiuj (kiuj okaze estas tiaj, ke ilia rideto plaĉas al mi) sidas.

noi simple aldonas okazan informon, kiu ne estas necesa por determini al kio ti (tiuj) rilatas. Eble, ne estas aliaj ĉirkaŭ por priskribi.

Fine, same kiel nu havas la dekstran limmarkilon kei, ni havas

ku'o
dekstra limmarkilo por poi, noi kaj voi.

mi tavlas al Doris, kiu nun sidas tie ku'o, kaj al Alice, kiu nun ridetas Mi parolas kun Doris, kiu nun sidas tie, kaj Alice, kiu nun ridetas.

Atentu ke sen ku'o ni havus tie (tie) kunligita kun la .alis. (Alice) kondukante al stranga signifo:

mi tavlas al Doris, kiu nun sidas tie kaj sur Alice (kiu nun ridetas) Mi parolas kun Doris, kiu nun sidas tie kaj sur Alice (kiu nun ridetas).

Atentu la parton zutse tu .e la .alis..

Por ĉiuj poi, noi kaj voi la dekstra limmarkilo restas la sama: ku'o.

Mallongaj rilataj frazpartoj. ‘Pri

Kelkfoje, vi eble bezonas aligi aldonan argumenton al alia argumento:

mi scias la gravan pri vi Mi scias ion gravan pri vi.

la gravan
ion gravan

pe kaj ne similas al poi kaj noi, sed ili aligas argumentojn al argumentoj:

la plumo pe mi estas ruĝa La plumo, kiu estas mia, estas ruĝa. (mia estas esenca por identigi la plumon en demando)

la plumo ne mi estas ruĝa La plumo, kiu estas mia, estas ruĝa. (aldona informo)

ne
kiu estas pri, havas rilaton al … (sekvas argumento)
pe
kiu estas pri, havas rilaton al … (sekvas argumento)

la plumo ne mi kaj la telefono ne vi estas ruĝaj La plumo, kiu estas mia, kaj la telefono, kiu estas via, estas ruĝaj.

ge'u
dekstra limmarkilo por pe, ne.

«be» kaj «pe»

Notu ke rilataj frazpartoj estas aligitaj al argumentoj, dum be estas parto de la rilato.

Fakte, la lingvo pe mi estas pli bona traduko de mia lingvo, ĉar, simile al la esperanto, la du argumentoj rilatas unu al la alia en neklara maniero.

Tamen, vi povas diri le birka be mi kiel mia brako. Eĉ se vi trancus vian brakon, ĝi ankoraŭ estos via. Tial birka havas lokon de la posedanto:

birka
estas brako de

Montru denove ke konstruo kun be estas parto de la rilato, dum pe, ne, poi kaj noi aligas al argumentoj:

le pa melbi be mi fonxa pe le pa pendo be mi cu barda La bela al mi telefono de mia amiko estas granda.

Ĉi tie, be mi estas aligita al la rilato melbi = esti bela al … (iu) kaj tiel kreas novan rilaton melbi be mi = esti bela al mi. Sed pe le pa pendo be mi (de mia amiko) estas aligita al la tuta argumento le pa melbi be mi fonxa (la bela al mi telefono).

Ankaŭ povas okazi ke ni bezonas aligi be al rilato, transformi tiun rilaton en argumenton kaj poste aligi pe al tiu argumento:

le pa pendo be do be'o pe la .paris. cu stati Via amiko kiu rilatas al Parizo estas inteligenta. (pe la .paris. estas aligita al la tuta argumento le pa pendo be do be'o)

le pu plicru be do bei le pa plise be'o pe la .paris. cu stati Kiu donis al vi la pomon (kaj kiu rilatas al Parizo) estas inteligenta. (pe la .paris. estas aligita al la tuta argumento le pu plicru be do bei le pa plise be'o)

be'o
dekstra limmarkilo por la serio de terminoj aligitaj per be kaj bei

En tiuj du ekzemploj, via amiko havas ian rilaton al Parizo (eble, li/ŝi estas el Parizo).

Komparu tion kun:

le pa pendo be do pe la .paris. cu stati Via amiko (vi kiu rilatas al Parizo) estas inteligenta.

le pu plicru be do bei le pa plise pe la .paris. cu stati Kiu donis al vi la pomon (la pomo kiu rilatas al Parizo) estas inteligenta.

En tiuj lastaj du ekzemploj, tamen, aŭ vi rilatas al Parizo aŭ la pomo.

Alice estas instruisto’ kaj ‘Alice estas la instruisto

En la esperanto, la verbo esti / estas faras ke substantivo funkcias kiel verbo. En Loĵbano, eĉ tiaj konceptoj kiel kato (mlatu), persono (prenu), domo (dinju), hejmo (zdani) funkcias kiel verboj (rilatoj) laŭ defaŭlto. Nur pronomoj funkcias kiel argumentoj.

Tamen, jen tri kazoj:

la .alis. cu ctuca Alice instruas.

mi ctuca
Mi instruas / Mi estas instruisto.

la .alis. cu me le ctuca Alice estas unu el la instruistoj.

me
… estas inter …, … estas unu el …, … estas membroj de … (sekvas argumenton)

la .alis. ta'e ctuca Alice kutime instruas.

ta'e
modala partiklo: la evento okazas kutime

la .alis. cu du le ctuca Alice estas la instruisto.

du
… estas identa al …

La partiklo me prenas argumenton post ĝi kaj montras ke verŝajne estas aliaj instruistoj, kaj Alice estas unu inter ili.

La partiklo du estas uzata kiam Alice estas, ekzemple, la instruisto pri kiu ni serĉis aŭ priparolis. Ĝi montras identecon.

Do, me kaj du foje kongruas kun tio, kion en la esperanto ni esprimas uzante la verbon esti.

En Loĵbano, ni prioritatas la signifon de tio, kion ni intencas diri, anstataŭ fidi pri kiel ĝi estas literale esprimita en la esperanto aŭ aliaj lingvoj.

Aliaj ekzemploj:

mi me la .bond. Mi estas Bond.

mi du la .kevin. Mi estas Kevin (tiun vi bezonis).

ti du la .alis. noi mi ta'e zgana bu'u le panka Tio estas Alice, kiun mi kutime vidas en la parko.

noi du kaj poi du estas uzataj por prezenti alternativajn nomojn por io. Ili kongruas kun la esperanta nome, i.e.:

la .alis. cu penmi le prenu noi du la .abdul. Alice renkontis la personon, nome Abdul.

Uzante me, vi povas ligi plurajn argumentojn per kaj:

tu me le pendo be mi be'o .e le tunba be mi Tio estas iuj (aŭ ĉiuj) de miaj amikoj kaj miaj gefratoj.

tunba
estas gefrato de

do tunba mi
Vi estas mia gefrato.

Rilatoj kun modalecoj

Ni povas meti modalecon ne nur antaŭ la ĉefan rilata konstruaĵon de la frazo, sed ankaŭ ĉe la fino de ĝi, produktante la saman rezulton:

mi ca tcidu mi tcidu ca Mi (nun legas).

tcidu
legi (iu tekston)

Kiam ni uzas nu, ni kreas rilaton priskribantan iun eventon. Rimarku la diferencon inter tiuj du ekzemploj:

le nu tcidu ca cu nandu La nuntempa legado estas komplika, malfacila.

le nu tcidu cu ca nandu La legado nun estas komplika.

Aliaj ekzemploj:

mi klama le pa cmana pu Mi iris al la monto. Mi iras al monto (en la pasinteco).

le nu mi klama le pa cmana pu cu pluka Ke mi iris al la monto estas agrabla.

Ni ankaŭ povas meti unu aŭ pli da modalaj partikloj kiel la unua elemento de rilata konstruo kaj ekzemple uzi tiun riĉigitan rilaton en argumenta formo:

le pu kunti tumla ca purdi
Kio antaŭe estis dezerto nun estas ĝardeno.

le pu kunti tumla ca purdi Kio antaŭe estis dezerto nun estas ĝardeno.

pu apartenas al le kunti tumla kaj ca apartenas al purdi (ĉar le pu kunti tumla ne povas aldoni ca ĉe la fino).

Havi plurajn modalajn partiklojn en ordo ne estas problemo:

le pu ze'u kunti tumla ca purdi Kio estis dezerto dum longa tempo nun estas ĝardeno.

ze'u
modaltermo: dum longa tempo

Metante terminajn partiklojn post substantivoj ligas ilin al eksteraj rilatoj:

le kunti tumla pu purdi
La dezerto estis ĝardeno.

le kunti tumla pu purdi (le kunti tumla) pu purdi La dezerto estis ĝardeno.

Novaj argumentoj el lokoj de sama rilato

do plicru mi ti Vi donas al mi tion.

mi se plicru ti do Mi estas donita tion de vi.

plicru
donas ion por uzo

Ni povas interŝanĝi la unuajn du lokojn en la rilato uzante se kaj tiel ŝanĝi la lokstrukturon.

do plicru mi ti signifas precize la saman aferon kiel mi se plicru do ti. La diferenco estas nur stila.

Vi eble volas ŝanĝi aferojn por malsamaj emfazoj, ekzemple, por mencii la pli gravajn aferojn en frazo unue. Do la sekvaj paroj signifas la saman aferon:

mi prami do Mi amas vin.

do se prami mi Vi estas amata de mi.

le nu mi tadni la .lojban. cu xamgu mi Mia studo de Loĵbano estas bona por mi.

xamgu
... estas bona por (iu)

mi se xamgu le nu mi tadni la .lojban. Por mi, estas bona studi Loĵbanon.

La sama povas esti farita kiam rilatoj estas uzataj por krei argumentojn:

le plicru
tiuj, kiuj donas, la donantoj
le se plicru
tiuj, kiuj estas donitaj, ricevantoj de donacoj
le te plicru
tiuj objektoj kiuj estas donitaj por uzi, donacoj

te interscias la unuan kaj trian lokon de rilatoj.

Kiel ni scias, kiam ni aldonas le antaŭ rilata konstruo, ĝi iĝas argumento. Do

  • le plicru signifas tiuj kiuj povus enigi en la unuan lokon de plicru
  • le se plicru signifas tiuj kiuj povus enigi en la duan lokon de plicru
  • le te plicru signifas tiuj kiuj povus enigi en la trian lokon de plicru

Do, en Loĵbano, ni ne bezonas apartajn vortojn por donanto, ricevanto, kaj donaco. Ni reuzas la saman rilaton kaj ŝparas multe da peno pro tia lerta dizajno. Fakte, ni ne povas imagi donacon sen subkompreni ke iu ĝin donis aŭ donos. Kiam utilaj fenomenoj estas interligitaj, Loĵbano reflektas tion.

Ŝanĝante aliajn lokojn en ĉefaj rilatoj

La serio se, te, ve, xe (en alfabetorda ordo) konsistas el partikloj kiuj ŝanĝas lokojn en ĉefaj rilatoj:

  • se interscias la unuan kaj duan lokon
  • te interscias la unuan kaj trian lokon
  • ve interscias la unuan kaj kvaran lokon
  • xe interscias la unuan kaj kvinan lokon.

mi zbasu le pa stizu le mudri Mi faris la seĝon el la peco de ligno.

zbasu
konstruas, faras el
le pa stizu
la seĝo
le mudri
la peco de ligno

le mudri cu te zbasu le stizu mi La peco de ligno estas el kio la seĝo estas farita de mi.

La mi nun moviĝis al la tria loko de la rilato kaj povas esti forlasita se ni estas tro pigraj por specifi kiu faris la seĝon aŭ se ni simple ne scias kiu faris ĝin:

le mudri cu te zbasu le stizu La peco da ligno estas la materialo de la seĝo.

Simile al nia ekzemplo kun le se plicru (la ricevanto) kaj le te plicru (la donaco), ni povas uzi te, ve, xe por derivi pli da vortoj el aliaj lokoj de rilataj vortoj:

klama
iras al de tra per helpo de

Do, ni povas derivi ke

le klama
la venantoj
le se klama
la cello
le te klama
la loko de origino de la movado
le ve klama
la vojo
le xe klama
la metodo de venado

le xe klama kaj la kvina loko de klama povas signifi ian ajn movadon, kiel veturado per aŭto aŭ piedirado.

se estas uzata pli ofte ol la aliaj partikloj por interŝanĝi lokojn.

Libera vortordo: etikedoj por roloj en rilatoj

Kutime, ni ne bezonas ĉiujn lokojn de rilato, do ni povas preterlasi la ne necesajn per anstataŭigado de zo'e. Tamen, ni povas uzi loketikedojn por eksplicite rilati al necesa loko. Loketikedoj funkcias kiel modalaj partikloj sed temas pri la loka strukturo de rilatoj:

mi prami do estas la sama kiel fa mi prami fe do Mi amas vin.

  • fa markas la argumenton kiu plenigas la unuan lokon de rilato ()
  • fe markas la argumenton kiu plenigas la duan lokon ()
  • fi markas la argumenton kiu plenigas la trian lokon ()
  • fo markas la argumenton kiu plenigas la kvaran lokon ()
  • fu markas la argumenton kiu plenigas la kvinan lokon ()

Pliaj ekzemploj:

mi klama fi le tcadu Mi iras el la urbo.

fi markas le tcadu kiel la trian lokon de klama (la origino de la movado). Sen fi, la frazo iĝus mi klama le tcadu, signifante Mi iras al la urbo.

mi pinxe fi le kabri estas la sama kiel mi pinxe zo'e le kabri Mi trinkas (ion) el la taso.

pinxe
trinkas el
le kabri
la taso, la glaso

le prenu cu pinxe fi le kabri
La persono trinkas el la glaso.

mi tugni zo'e le nu vitke le rirni mi tugni fi le nu vitke le rirni Mi konsentas (kun iu) pri viziti gepatrojn.

tugni
konsentas kun iu pri (propono)
le rirni
la gepatro / la gepatroj

Per lokaj etikedoj, ni povas movi lokojn ĉirkaŭe:

fe mi fi le plise pu plicru Iu donis la pomon al mi.

Ĉi tie,

  • le plise = la pomo, ni metas ĝin en la trian lokon de plicru, kio estas donita
  • mi = mi, ni metas ĝin en la duan lokon de plicru, la ricevanto.

Kiel ni povas vidi en la lasta ekzemplo, ni eĉ ne povas reflekti la ordon de vortoj en ĝia esperanta traduko.

Etenda uzo de lokaj etikedoj povas malfaciligi nian parolon, sed ili permesas pli da libereco.

Kontraŭe al la se serio, uzi lokajn etikedojn kiel fa ne ŝanĝas la strukturon de lokoj.


Ni povas uzi lokajn etikedojn ene de argumentoj metante ilin post be:

le pa klama be fi le tcadu cu pendo mi La persono kiu venas al la urbo estas mia amiko.


Ni ankaŭ povas meti ĉiujn argumentojn de unu ĉefa rilato antaŭ la vostro de la frazo (konservante ilian relative ordon). Pro tiu libereco, ni povas diri:

mi do prami kio estas la sama kiel mi do cu prami kio estas la sama kiel mi prami do Mi amas vin.

ko kurji ko estas la sama kiel ko ko kurji Zorgu pri vi mem.

La sekvaj frazoj ankaŭ egalas la signifon:

mi plicru do le pa plise Mi donas al vi la pomon.

mi do cu plicru le pa plise Mi vin donas la pomon.

mi do le pa plise cu plicru Mi vin la pomon donas.

Prenex

Prenex estas "prefikso" de rilato, en kiu vi povas deklari variablojn por uzi poste:

pa da poi pendo mi zo'u da tavla da Estas iu kiu estas mia amiko tia ke li/ŝi parolas al si mem

zo'u
prenex-separilo
da
pronomo: variablo.

La pronomo da estas tradukita kiel estas io/iu … Se ni uzas da la duan fojon en la sama rilato, ĝi ĉiam rilatas al la sama afero kiel la unua da:

mi djica le nu su'o da poi kukte zo'u mi citka da Mi deziras, ke estu almenaŭ io bongusta, por ke mi manĝu ĝin.

su'o
nombro: almenaŭ 1

Se la variablo estas uzata en la sama rilato kaj ne en iaj enkapsulitaj rilatoj, tiam vi povas tute neglekti la preneksan parton:

mi djica le nu su'o da poi kukte zo'u mi citka da mi djica le nu mi citka su'o da poi kukte Mi deziras, ke estu almenaŭ io bongusta, por ke mi manĝu ĝin. Mi deziras, ke io estu, por ke mi manĝu ĝin.

Ambaŭ ekzemploj signifas la samon, en ambaŭ kazoj su'o da signifas estas (estis/estos) io aŭ iu.

Tamen, la preneksa parto estas utila kaj necesas kiam vi bezonas uzi da profunde en via rilato, t.e. en enkapsulitaj rilatoj:

su'o da poi kukte zo'u mi djica le nu mi citka da Estas almenaŭ io bongusta: Mi deziras, ke mi manĝu ĝin.

Notu kiel la signifo ŝanĝiĝas. Ĉi tie, ni ne povas neglekti la preneksan parton ĉar tio ŝanĝus la signifon de la antaŭa ekzemplo.

Pliaj ekzemploj:

mi tavla Mi parolas.

mi tavla su'o da mi tavla da Estas iu, kun kiu mi parolas.

Laŭdefaŭlte, da kiel pronomo sola signifas la samon kiel su'o da (estas almenaŭ unu …) se ne estas uzata eksplicita nombro.

da tavla da Iu parolas al si mem.

da tavla da da Iu parolas al si mem pri si mem.

tavla
parolas al iu pri temo

pa da poi ckape zo'u mi djica le nu da na ku fasnu Estas unu danĝera afero: Mi deziras, ke ĝi neniam okazu.

da ne subkomprenigas iujn specifajn objektojn aŭ eventojn, kio ofte estas utila:

xu do tavla su'o da poi na ku slabu do Ĉu vi parolas kun iu ne konata al vi? (neniu specifa persono estas priskribita en la menso).

.e'u mi joi do casnu bu'u su'o da poi drata Ni diskutu en alia loko (neniu specifa loko estas en la menso).

Argumentoj de ekzisto

pa da poi me le pendo be mi zo'u mi prami da Estas iu, kiu estas mia amiko, tiel ke mi amas ilin.

Ĉar da estas uzata nur unufoje, ni eble tentiĝus forigi la antaŭparolon. Sed kiel ni traktos la rilatan frazon poi pendo mi (kiu estas mia amiko)?

Feliĉe, en Loĵbano estas simpligo:

pa da poi me le pendo be mi zo'u mi prami da mi prami pa le pendo be mi Estas iu, kiu estas mia amiko, tiel ke mi amas ilin.

Ambaŭ frazoj signifas la samon.

Argumentoj, kiuj komenciĝas per nombroj kiel pa le pendo (estas iu, kiu estas mia amiko), ci le prenu (estas tri homoj), povas rilati al novaj entoj ĉiufoje kiam ili estas uzataj. Tial

pa le pendo be mi ca tavla pa le pendo be mi Estas unu mia amiko, kiu parolas kun unu mia amiko.

Ĉi tiu frazo ne precizigas ĉu estas via amiko parolanta al si mem, aŭ ĉu vi priskribas du amikojn viajn tiel ke la unua parolas al la dua.

Estas pli racie diri:

le pa pendo be mi ca tavla ri La amiko mia parolas al si mem.

ri
pronomo: rilatas al la antaŭa argumento escepte mi, vi.

Ĉi tie, ri rilatas al la antaŭa argumento: le pa pendo kune.

Atentu la diferencon:

  • da signifas estas io/iu, da ĉiam rilatas al la sama ento kiam uzata pli ol unufoje en la sama rilato.
  • argumento kiel pa le mlatu (kun nuda nombro) estas simila al uzado de pa da poi me le mlatu sed ĝi povas rilati al novaj entoj ĉiufoje kiam ĝi estas uzata.

mi nitcu le nu pa da poi mikce zo'u da kurju mi Mi bezonas kuraciston zorgi pri mi (subkomprenante "iu kuracisto sufiĉos").

pa da poi mikce zo'u mi nitcu le nu da kurju mi Estas kuracisto, kiun mi bezonas zorgi pri mi.

Unu plia ekzemplo:

le nu pilno pa le bangu kei na ku banzu Uzi nur unu el la lingvoj ne sufiĉas.

pilno
… uzas …
banzu
… sufiĉas por celo …

le nu pilno le pa bangu kei na ku banzu Uzi la lingvon (tiun en demando) ne estas sufiĉa.

Argumentoj de ekzisto estas nature uzataj en internaj rilatoj kaj kun tu'a:

mi djica le nu mi citka pa le plise Mi deziras manĝi pomon, iom da pomo.

mi djica tu'a pa le plise Mi deziras ion pri pomo, iom da pomo (verŝajne, manĝi ĝin, eble ĝin ĉewi, leki ĝin, ĵeti ĝin al via amiko ktp.)

Atentu la diferencon:

mi djica tu'a le pa plise Mi deziras ion pri la pomo (la pomo en demando).

Mi havas brakon.’ ‘Mi havas fraton.

La esperanta verbo havi havas plurajn signifojn. Ni listigu kelkajn el ili.

pa da birka mi Mi havas brakon. Estas io, kio estas brako de mi

birka
estas brako de

Ni uzas la saman strategion por esprimi familian rilaton:

pa da bruna mi mi se bruna pa da Iu estas mia frato. Mi havas unu fraton. Estas iu, kiu estas frato de mi

re lo bruna be mi cu clani Mi havas du fratojn, kaj ili estas altaj.

clani
estas longa, alta

Do ni ne bezonas la verbon to have por signifi tiajn rilatojn. La sama aplikeblas al aliaj familianoj:

da mamta mi mi se mamta da Mi havas patrinon.

da patfu mi mi se patfu da Mi havas patron.

da mensi mi mi se mensi da Mi havas fratrinon.

da panzi mi mi se panzi da Mi havas infanon (aŭ infanojn).

panzi
estas infano, ido de

Notu ke uzi nombron antaŭ da ne estas necesa se la kunteksto sufiĉas.


Alia signifo de havi estas teni:

mi ralte le pa gerku Mi havas la hundon. Mi konservas la hundon

mi ralte le pa karce Mi havas la aŭton.

ralte
konservas en sia posedo

Se vi posedas ion laŭ ia leĝo aŭ dokumentoj, vi devus uzi ponse:

mi ponse le karce Mi posedas la aŭton. Mi havas la aŭton.

ponse
posedas

Kampo

La ordo de

  • terminoj, komencante per nombroj,
  • modalaj terminoj, kaj
  • modalaj partikloj de rilataj konstruoj,

estas gravaj kaj devus esti legataj de maldekstre dekstren:

ci le pendo cu tavla re le verba Estas tri amikoj, ĉiu parolanta al du infanoj.

La totala nombro de infanoj ĉi tie povas esti tiel alta kiel ses.

Per uzado de zo'u, ni povas fari nian frazon pli klara:

ci da poi me le pendo ku'o re de poi me le verba zo'u da tavla de Por tri da kiuj estas inter la amikoj, por du de kiuj estas inter la infanoj: da parolas al de.

Ĉi tie, ni vidas ke ĉiu el la amikoj estas dirita paroli al du infanoj, kaj tio povas esti malsamaj infanoj ĉiufoje, kun totalo de ses infanoj.

Kiel do ni povas esprimi la alian interpreton, en kiu nur du infanoj estas implikitaj? Ni ne povas simple inversigi la ordon de variabloj en la preneks al:

re de poi me le verba ku'o ci da poi me le pendo zo'u da tavla de Por du de kiuj estas inter la infanoj, por tri da kiuj estas inter la amikoj, da parolas al de

Malgraŭ ni nun limigis la nombron de infanoj al precize du, ni finas kun nedifinita nombro de amikoj, de tri ĝis ses. Tiu distingo estas nomata "kampa distingo": en la unua ekzemplo, ci da poi me le pendo estas dirita havi pli larĝan kampion ol re de poi me le verba, kaj tial antaŭas ĝin en la preneks. En la dua ekzemplo, la inverso estas vera.

Por egaligi la kampion, ni uzas specialan konjunkcion ce'e konektante du terminojn:

ci da poi me le pendo ce'e re de poi me le verba cu tavla ci le pendo ce'e re le verba cu tavla Tri amikoj [kaj] du infanoj, parolas.

Tio elektas du grupojn, unu de tri amikoj kaj la alia de du infanoj, kaj diras ke ĉiu el la amikoj parolas al ĉiu el la infanoj.

La ordo gravas ankaŭ kun modalaj partikloj modifantaj ĉefajn rilatajn konstruojn:

mi speni Mi estas geedzita, mi havas edzinon aŭ edzon.

mi co'a speni Mi geedziĝas.

mi mo'u speni Mi estas vidvino.

mo'u
termino: la evento estas finita

Nun komparu:

mi mo'u co'a speni Mi estas geedziĝinta. Mi finis fariĝi geedziĝinta.

mi co'a mo'u speni Mi vidviĝas. Mi fariĝas finiĝanta geedziĝinta.

Se estas pluraj modalaj partikloj en unu frazo, la regulo estas ke ni legas ilin de maldekstre dekstren kune, pensante pri tio kiel pri tiel nomata imagina vojaĝo. Ni komencas ĉe subkomprenita punkto en tempo kaj spaco (la "nun kaj ĉi tie" de la parolanto se neniu argumento estas aldonita dekstre), kaj poste sekvas la modalojn unu post la alia de maldekstre dekstren.

Prenu mi mo'u co'a speni.

mo'u signifas ke evento estas finita. Kiu evento? La evento co'a speni — geedziĝi. Do, mi mo'u co'a speni signifas mi finas la proceson de geedziĝo, t.e., mi estas geedziĝinta.

En tiaj kazoj, ni diras ke co'a speni estas en la "scopo" de mo'u.

frazo
kapo
mi
vosto
mo'u
co'a
speni

En mi co'a mo'u speni, la ordo de eventoj estas malsama.

Unue, estas dirite ke evento komenciĝis (co'a), poste estas deklarite ke estas evento de finiĝanta geedziĝo. Do, mi co'a mo'u speni signifas mi vidviĝas.

Ni povas diri ke ĉi tie mo'u speni estas en la "scopo" de co'a.

Alia ekzemplo:

mi co'a ta'e citka Mi komencas kutime manĝi.

mi ta'e co'a citka Mi kutime komencas manĝi.

Ekzemploj kun simplaj tempoj:

mi pu ba klama le cmana Tio okazis antaŭ ol mi iris al la monto. Mi en pasinteco: en estonteco: iri al la monto.

mi ba pu klama le cmana Tio okazos post kiam mi iris al la monto. Mi en estonteco: en pasinteco: iri al la monto.

La regulo de legado de terminoj de maldekstre dekstren povas esti anstataŭigita per konektado de modalaj partikloj per la konjunkcio ce'e:

mi ba ce'e pu klama le cmana Mi iris kaj iros al la monto. Mi en estonteco kaj en pasinteco: iri al la monto.

mi cadzu ba le nu mi citka ce'e pu le nu mi sipna Mi piediras post kiam mi manĝas kaj antaŭ kiam mi dormas.

Modalaj partikloj + «da» + argumentoj kiuj komenciĝas per nombroj

Kiel kun la modalaj terminoj, la pozicio de da gravas:

mi ponse da Estas io, kion mi posedas.

mi co'u ponse da Mi perdis ĉiujn miajn posedaĵojn.

ponse
posedas
co'u
modaltermo: la evento finiĝas

Tio eble ŝajnas kiel ekzemplo, kiu rompas la cerbon. Tie, iu povis diri Mi posedas ion. Sed poste por ĉio, kion tiu persono posedis, tiu situacio finiĝis.

Alia ekzemplo:

ro da vi cu cizra Ĉio estas stranga ĉi tie. Ĉio ĉi tie stranga

vi
ĉi tie, je mallonga distanco
cizra
estas stranga

vi ku ro da cizra Ĉi tie, ĉio estas stranga. Ĉi tie: ĉio stranga

Ĉu vi kaptis la diferencon?

  1. Ĉio estas stranga ĉi tie signifas, ke se io ne estas stranga ie, ĝi iĝas stranga ĉe tiu loko.
  2. Ĉi tie, ĉio estas stranga simple priskribas tiujn objektojn aŭ eventojn, kiuj estas ĉi tie (kaj ili estas strangaj). Ni ne scias ion pri aliaj en aliaj lokoj.

vi ku ro da cizra
Ĉi tie, ĉio estas stranga.

Alia ekzemplo kun argumento-termino, kiu komenciĝas per nombro:

pa le prenu ta'e jundi Estas unu persono, kiu kutime atentas.

— estas la sama persono, kiu atentas.

ta'e ku pa le prenu cu jundi Kutime okazas, ke estas unu persono, kiu atentas.

— ĉiam estas tiu unu persono, kiu atentas. Homoj povas ŝanĝiĝi, sed ĉiam estas unu atenta persono.

Ĝenerikaj argumentoj. ‘Mi ŝatas katojn (ĝenerale)’. Aroj

mi nelci le'e mlatu Mi ŝatas katojn.

Ni vidis le esti plejparte tradukita kiel la esperanta la. Tamen, en kelkaj kazoj, ni eble volas priskribi tipan objekton aŭ eventon, kiu plej bone ekzempligas tipon de objekto aŭ evento en nia kunteksto. En tiu ĉi kazo, ni anstataŭigas le per le'e:

mi nelci le'e badna .i mi na ku nelci le'e plise Mi ŝatas bananojn. Mi ne ŝatas pomojn.

Eble mi ne havas bananojn aŭ pomojn ĉe mano. Mi simple parolas pri bananoj kaj pomoj laŭ mia kompreno, memoro, aŭ difino.

Por fari terminon de argumento priskribanta la aro de objektoj aŭ eventoj (el kiuj ni derivas tian tipan elementon), ni uzas la vorton le'i:

le danlu pendo pe mi cu mupli le ka ca da co'a morsi kei le'i mabru Mia besto estas ekzemplo ke iam mamuloj mortas.

danlu
estas mamulo
morsi
estas mortinta
co'a morsi
mortas
ca da
iam ajn en la tempo
mupli
estas ekzemplo de (eco) inter (aro)

Vortaroj specifas lokojn de rilatoj kiuj devas esti plenigitaj per aroj.

Masoj

lei prenu pu sruri le jubme La homoj ĉirkaŭis la tablon. La maso de homoj ĉirkaŭis la tablon.

lei prenu cu sruri le jubme
La homoj ĉirkaŭis la tablon.

Ni uzas lei anstataŭ le por montri ke la maso de objektoj estas rilata al la ago, sed ne necesas ke ĉiu el tiuj objektoj estas individue signifa. Komparu:

le prenu pu smaji La homoj silentis.

lei prenu pu smaji La amaso de homoj silentis.

le prenu
la persono, la homoj
lei prenu
la amaso, la homoj
smaji
estas silenta

le since cu sruri le garna La serpentoj ĉirkaŭis la stangon. Ĉiu el la serpentoj ĉirkaŭis la stangon.

— ĉi tie, ĉiu serpento verŝajne ĉirkaŭis la stangon eble per ruliĝado ĉirkaŭ ĝi.

lei since cu sruri le garna La serpentoj ĉirkaŭis la stangon. La serpentoj kune kiel maso ĉirkaŭis la stangon.

— ĉi tie, ni ne zorgas pri individuaj serpentoj, sed ni deklaras ke la serpentoj kune kiel maso kolektive ĉirkaŭis la stangon.

le pa since cu sruri le prenu
La serpento ĉirkaŭis la personon.

lei re djine cu sinxa la .lojban. La du ringoj estas simbolo de Loĵbano.

na ku re le djine cu sinxa la lojban Ne estas vera ke ĉiu el la du ringoj estas simbolo de Loĵbano.

djine
estas ringo

Fakte, nur la du ringoj kune formas simbolon.

Pripensu frazon:

Pomoj estas pezaj.

Ĉu tio signifas ke ĉiu pomo estas peza, aŭ ĉu ĝi signifas ke ili estas pezaj se prenitaj kune?

En Loĵbano, ni facile distingas inter tiuj du kazoj:

le ci plise cu tilju Ĉiu el la tri pomoj estas peza.

le plise cu tilju Ĉiu el la pomoj estas peza.

lei ci plise cu tilju La tri pomoj estas pezaj en la tuto. (tiel ke ĉiu pomo povas esti malpeza, sed kune ili estas pezaj)

tilju
estas peza

Kiel vi povas vidi, estas grava diferenco inter priskribi objekton en maso kaj priskribi la mason mem.

Nombroj en lokoj

le ci plise cu grake li pa no no Ĉiu el la tri pomoj pezas 100 gramojn.

lei ci plise cu grake li pa no no La tri pomoj pezas 100 gramojn en la tuto. (tiel ke ĉiu pomo pezas ≈ 33 gramojn averaĝe)

grake
pezas (nombro) gramojn

Kiam loko de rilato postulas nombro, kiel menciite en la vortaro, tiam por uzi tiun nombron, ni antaŭmetas ĝin per la vorto li.

li estas antaŭmetilo signalanta ke nombro, tempmarko, aŭ iu matematika esprimo venas.

li mu no Nombro 50.

Simpla mu no sen antaŭmetilo li estus uzata por signifi 50 objektojn aŭ eventojn.